1. Kiev Çağdaş Sanat Bienali
David Elliot'un sanDavid Elliot'un sanat yönetmenliğinde Arsenale 2012 adıyla 39 Asya, 2 Avustralya, 8 Kuzey & Güney Amerika ve 21 Avrupa ülkesinden 38 kadın, 74 erkek sanatçıyla gerçekleşen 1. Kiev Çağdaş Sanat Bienalini gezenlerin hissettikleri duygu tam da bu oldu: "Sanat sarhoşluğu"...
David Elliot
Günümüz sanat camiasının önemli aktörlerinden Elliot 1996-2001 Stockholm Modern Sanat Müzesi (Moderna Museet) ve 2001-2006 Mori Sanat Müzesinden (Tokyo) sonra 2007'de İstanbul Modern'in ilk direktörü olarak bir süre İstanbul'da bulunmuştu. 2008-2010 yıllarında 17.Sidney Bienalinin küratörlüğünü yapan Elliot, şimdi bir yandan Hong Kong CPS' de sanat yönetmenliği görevine devam ederken Uluslararası Kiev Bienal'inin birincisine imza atıyor.
Ai Weiwei (Circle of Animals, 2010)
Davit Elliot ana başlığı "The Best of Times, The Worst of Times-Rebirth and Apocalypse in Contemporary Art" (En İyi, En Kötü Zamanlar-Çağdaş Sanatta Yeniden Doğum ve Kıyamet) olarak belirlemiş, konuları 4 alt başlık altına toplamıştı: The Restless Spirit (Sabırsız Ruh), Flesh (Et/Beden), In the Name of Order (Düzen Adına) ve The Unquiet Dreams (Tedirgin Rüyalar). Charles Dickens'in Fransız Devrimi zamanlarını anlatan "A Tale of Two Cities (1859)" (İki Şehrin Hikayesi) kitabından giriş bölümü* özel fontlarla davet mektubunun arkasına yazılarak çağdaş sanat ve estetiğin bugününü anlamak ve geleceği ifade etmek için, geçmişin nasıl kullanıldığına iyi bir örnek veriyordu.
Yayoi Kusama (Footprints to the Future, Kiev'e özel yerlestirme,2012)
Kader Attia (Untitled (No Water), 2011)
Raqib Shaw Narcissus, 2009-2011
1783-1801 yıllarında yapılmış Mystetskyi Arsenal binası son aylarda hummalı bir çalışma ile son derece pratik, özentiden uzak çözümlerle son saatlerde bile etkinlik için hazır hale getirilmeye çalışılıyordu. Organizatörler belli ki bu çapta bir sanat organizasyonunu ilk defa yapmanın pek çok deneyimsizliğinin üstesinden, isteklilik ve kararlılıkla gelmeye çalışıyorlardı. Şehir yönetiminin aynı çabayı şehrin ev sahipliği yapacağı Avrupa Futbol Şampiyonası için de sarfettiğini söylemek gerek.. Futbol için yeni havaalanından tutun da yeni otellere kadar yeni inşaatlar yapılıyorken 1. Kiev Bienali için eski silah fabrikasinin sanata tahsis edilerek restorasyonla kalıcı bir sergi alanına dönüştürülmesi aradaki önemli ve manidar farklılıktı.
Madein Company, Play-1, 2011
Lara Baladi
1. Kiev Bienalinin kuşkusuz yıldızlarından Mısır'lı genç sanatçı Lara Baladi, "The Diary of the Future, 2010” projesinden yapıtlarıyla sergide yer alıyor. Fotoğraflandırdığı yüzlerce kahve falından yarattığı bu serisi ve biografisinde yer alan Arab Image Foundation üyeliği, küratörlük ve magazin yayın yönetmenliği gibi) diğer etkinlikleri ve 2011'de bir grup aktivist ile hayata geçirdiği Mısır'ın ilk özgür radyosu Radio Ta7rir projesi ile ortaya koyduğu aktif politik kimliği ile etkileyiciydi...
Canan Tolon (Reflex 15 ve 17, 2011)
Sergide Canan Tolon (Reflex 15 ve 17, 2011), Gülsün Karamustafa (INSOMNIAMBULE, 2011) ve Ali Kazma (Taxidermist, 2009) gibi Türkiye'den güçlü isimlerin bulunması Elliot'un kısacık İstanbul durağının sonrasında da Türkiye'li sanatçı ve kurumlarla ilişkilerini sürdürüyor olduğunun en iyi kanıtıydı.
Yin Xiuzhen Weapons
Yin Xiuzhen Weapons, 2003-2007. 2007 Venedik Bienali Çin Pavyonu için gerçekleştirilen özel yerleştirme, bu kez Mystetskyi Arsenal'in yüksek tavanları altında sergileniyordu.
Ana Maria Pacheco, Shadows of the Wanderer, 2008
Çoğu çok büyük ölçekli olan birbirinden etkileyici yapıtların bir kısmının üzerinden geçeceğim ancak tamamına burada değinmek mümkün olmayacak. Ne var ki 31 Temmuz tarihine kadar 1.5 saatlik yolculukla Kiev'e gidebilecek tüm sanatseverlere David Elliot'un Mystetskyi Arsenal’de bir araya getirdiği bu şiirsel ve çarpıcı sergiyi izlemeyi tavsiye ediyorum.
Lara Baladi, "Rose (from the series Diary of the Future)", 2010
Yazan: Dilara Akay
Fotoğraflar: Sevil Sert
